Ο Γεώργιος Μαστοράκος γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε με Άριστα από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1983. Ειδικεύτηκε στην Εσωτερικής Παθολογία στο Νοσοκομείο Lariboisière στο Παρίσι και στη συνέχεια στην Ενδοκρινολογία στο Νοσοκομείο Cochin στο Παρίσι. Κατά την παραμονή του στο Παρίσι βραβεύτηκε με το βραβείο «Resident Etranger des Hôpitaux de Paris» από το «Collège de Médécine des Hôpitaux de Paris» ενώ έλαβε και τον Πανεπιστημιακό τίτλο “Assistant Etranger’’ από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου ParisNord.
Ολοκλήρωσε με Άριστα τη διδακτορική του διατριβή στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1990). Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια υπήρξε Visiting Fellow του Διεθνούς Κέντρου Fogarty στον Τομέα της Αναπτυξιακής Ενδοκρινολογίας του NICHD, στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH), στη Bethesda (Maryland) των Η.Π.Α. Από το 1994 έως σήμερα εργάζεται ως Επιστημονικός Συνεργάτης της Ενδοκρινολογικής Μονάδας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ Θεραπευτήριο. Το 2002, 2009 και 2015 εκλέχτηκε αλληλοδιαδόχως Επίκουρος Καθηγητής, Αναπληρωτής Καθηγητής και Καθηγητής Ενδοκρινολογίας, αντιστοίχως, της Ιατρικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου (Αρεταίειο Νοσοκομείο). Είναι Επιστημονικός Υπεύθυνος του προπτυχιακού κατ’επιλογήν υποχρεωτικού μαθήματος «Ενδοκρινολογία, Σακχαρώδης Διαβήτης και Μεταβολισμός» και Διευθυντής και Επιστημονικός Υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος σπουδών με τίτλο «Έρευνα στη Γυναικεία αναπαραγωγή» της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου.
Είναι πρώτος συγγραφέας ή μέλος της συγγραφικής ομάδας σε περισσότερα των 234 διεθνών άρθρων και ανασκοπήσεων (Αναφορές 13303, h-index:61 κατά το Google Scholar). Η έρευνά του περιέλαβε το ρόλο της «περιφερικής» CRH (περιέγραψε για πρώτη φορά την παρουσία της CRH στην ωοθήκη), το ρόλο της ενδογενούς και εξωγενούς Ιντερλευκίνης 6 στη διέγερση του υποθαλάμο-υποφύσεο-επινεφριδιακού (ΥΥΕ) άξονα, το ρόλο της σωματοστατίνης στη φλεγμονή, καθώς επίσης και τις διάφορες άλλες πτυχές της αλληλεπίδρασης μεταξύ της ανοσοφλεγμονώδους αντίδρασης και του νευροενδοκρινικού συστήματος. Ασχολείται ερευνητικά με το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS) ως προβλήματος της εφηβείας και της εμμηνόπαυσης, και ως παραμέτρου του μεταβολικού συνδρόμου, με τα προβλήματα της αναπαραγωγής, με την αντίσταση στην ινσουλίνη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (αδιποκυτοκίνες, ινκρετίνες, πεπτίδια που σχετίζονται με την όρεξη και την αντίσταση στην ινσουλίνη), την παχυσαρκία, την υποθαλαμική αμηνόρροια (μέλος της ομάδας εργασίας που συνέταξε τις εκδοθείσες οδηγίες από την Αμερικανική Ενδοκρινολογική Εταιρεία) και την άσκηση. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα αυτή τη στιγμή περιλαμβάνουν ακόμη τους νευροενδοκρινικούς μηχανισμούς που υποκρύπτουν το χρόνιο ή οξύ στρες και την ανοσοφλεγμονώδη αντίδραση στην εγκυμοσύνη και την άσκηση. Εχει μεγάλο όγκο δημοσιεύσεων στο αντικείμενο του χρόνιου και οξέος stress.
Η εκδοτική του εμπειρία περιλαμβάνει: τη διεύθυνση έκδοσης επτά τόμων στα Annals of New York Academy of Science, τη θέση του βοηθού σύνταξης στο διεθνές περιοδικό HORMONES και στο περιοδικό Endocrine Connections (έκδοση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ενδοκρινολογίας, ESE), του μέλους της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής του περιοδικού EndocrineReviews (περιοδικό με τον υψηλότερο παγκοσμίως συντελεστή απήχησης στην Ενδοκρινολογία που εκδίδεται από την Αμερικανική Ενδοκρινολογική Εταιρεία), της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού JES (που εκδίδεται από την Αμερικανική Ενδοκρινολογική Εταιρεία), του περιοδικού ENDOCRINE και του περιοδικού Reviews of Endocrine and Metabolic Disorders.
Διετέλεσε για 4 έτη Πρόεδρος της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας-Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων. Υπήρξε εκλεγμένος εκπρόσωπος του European Council of Affiliated Societies (ECAS) της European Society of Endocrinology (ESE) και ex officio μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ESE. Είναι μέλος, μεταξύ άλλων, της Ευρωπαϊκής, της Αμερικανικής και της Γαλλικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας ενώ εξακολουθεί να εργάζεται ως συνεργαζόμενο μέλος του ECAS (co-opt member) για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικτύου για την έρευνα και την εκπαίδευση στην Ενδοκρινολογία. Είναι μέλος της οργανωτικής επιτροπής του δικτύου Endo-ERN. Έχει λάβει το βραβείο Ειδικής Αναγνώρισης από την ESE. Είναι κριτής μεταξύ άλλων στα Διεθνή Περιοδικά New England Journal of Medicine, Clinical Endocrinology, Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, European Journal of Endocrinology και Fertility and Sterility.
Σημαντικές συνεισφορές:
1. Πρώτος ανέδειξε την παρουσία CRH και των υποδοχέων της σε τρωκτικά και ανθρώπινες ωοθήκες.
2. Πρώτος, παρουσίασε την διέγερση του ΥΥΕ άξονα από IL-6 στους ανθρώπους.
3. Ανάδειξε τη σημασία της θεραπείας των εφήβων με PCOS (Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών) με απλά αντισυλληπτικά (χωρίς αντι-ανδρογόνα).
4. Πρώτος, παρουσίασε τον αντισταθμιστικό ινσουλινομιμητικό ρόλο της βισφατίνης έναντι της αντίστασης στην ινσουλίνη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
5. Πρώτος, ανέδειξε τη διατήρηση της αυξημένης παραγωγής ανδρογόνων από τα επινεφρίδια στο PCOS στην εμμηνόπαυση.
